SENİ HERŞEYİNLE SEVİYORUM

SENİ HERŞEYİNLE SEVİYORUM

Gökyüzü kapladı adını. Yine güneş, yine ay sensin. Her doğuşunda ve batışında seyrim seninle can. Hüzün ırmağı senden geçince beni de vuruyor. Her ne dert seni yakıyorsa beni de yakıyor can. Elden gelmese de gönülden geliyorum sana. Gözlerinin çapağına dahi vurgunum can; bakışlarına, susuşlarına ve içten gülüşlerine, sonra da salına salına kaybolup gidişlerine. Özrü yok gecenin, yine sensizliğe düşürdü. Yine kapladı dört bir yanımı. Yatağımda her döndüğüm yanım sensin. Konuştuğum iki güzel kelam, sevdiğim, her şeyimsin. Bazen sorarlar, derler ki “Nedir seni bu kadar üzen?” Derim ki “İçimde büyüttüğüm gizli sevdam, sakladığım, anlatamadığımsın.” Sükût senin adın, söz benim acım olur can.

SENİ HERŞEYİNLE SEVİYORUM

Düşerken birer birer gözlerinin ucundan, her isyanına dokunan benim. Kızman, bağırman, öfkelenmen dahi ayrı güzel… Yüreğimde gözümü gönlümü yakan sensin can. Sen seyre dalışım, avunduğum yaram, vuslata kavuşmamış hicranımsın. Tutsak kalmış esir gibi, senin yüreğinde, senin mahzenindeyim can. Belki bir Leyla, belki bir Mecnun değildir dile gelen. Ben seni onların birbirini sevdiğinden daha çok seviyorum. Biz gizliyiz can. Nefesimizi kimse duymaz, bakışımızı kimse görmez. Ben seni riyasız seviyorum can. Salınan gecenin fecre kavuşması, derin deryalarda avunup durması, dili lâl edip de savrulması kadar seviyorum. Gam yurdundan aldım adını. Bütün kederlerine dem dem seni söylüyor. Seni her şeyinle seviyorum can.

@icreedebiyat sayfamızdan ulaşabilirsiniz.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

%d blogcu bunu beğendi: