Asırlar boyu nice sırları saklayan taş duvarlarla konuştum bu sabah. Kulağıma fısıldadılar olup biteni , önce irkildim ve sonra kabullendim çaresiz.
Kuşların sesleriyle uyandım maveraya. Bedenim buradaydı ama ruhum başka yerde… Bir garip derviş gibi gezdim dolaştım durmadan ve sonunda yoruldum acziyetimle.
Bir yanım kulluk diyorken, öteki yanımda cürmüm ve işlediğim kabahatler… Bu yakarış , iç yanış bulmalıydı nasibini kopmadan kıyamet. Çekip çevirmeliydi beni.
Ukbâdan gelmeliydi ulvi haberler. Mahir ellerde küçülseydim benliğimle , rücu edecekti minberlerden atiyeler.
@icreedebiyat sayfamızdan ulaşabilirsiniz.