Belki bulutlar düşer dilime ıslatır yağmurlar dudaklarımı , cagirır kitabeler hecelerini derin manalarına . Yakar bir ceylan umutlarimi.
Ben bir çoban olurum , dertlerimi güderim.Ses etmem boncuk boncuk gözyaşlarım kururken
Tuna nehrinin dalgalarına vurulur kipriklerim , bir nefha çile çekilir beyaz güllerimin sırnaşık hatrına.
Bu yol hani , nerede gücendi elmas gözler.Dinle diyor susmayı bilmeyenler.
Utanç geldi kapılarıma , kilitlidir yüreğimin her bir haresi , kır bahcelerime talan vurdu.
Demirden daha sert sıkıyor bileklerimi kirli dünya , kime hazan ettim ben bilmem ki.