HEYULA
Görmediğin bir hayatın gölgesinde seyrediyorsun.İçinden gectigin zaman yolculuğu yükünü her geçen gün dahada agirlastiriyor.Kaldiramayacak değilsin ama düşüncelere boğuluyorsun , olmazların var yada olmasını çoktan dilediklerin.
Kırık bir testi gibi herşey sızıyor toprağına bazen gül bitiyor , bazen kuru çöllere dönüyorsun.Heyula anlar şakaklarına kadar dokunuyor.İşde o zaman bir tanım düşüyor hatrına o da yalnızlık.
Kinden , hasedden arınmış bir çiçek nasıl ki taşın arasindan fışkırır.Sanada o mucize lazım.
@icreedebiyat sayfamızdan ulaşabilirsiniz.