GONCA BAHAR
Kendi dalında açmış güzel çiçek , boyanmış en güzel rengine , yaşamış ömrünce kokmuş buram buram en güzel miskiyle.Sonra bulmuş dalını incitmeyeni ve sevmiş delice.Sözünü yüreğine yazmış , gözlerini en derinine , saklamış emaneti avuçlarında öyle uyumuş gecenin siyahinda.Düş görmüş sonra küçük bir adada , haykırmış kayıp giden yıldızlara bir dilek tuttum demiş yağmurlar toprağa düştüğü zaman ve kabul olmuş sevdigi ellerinden tutmuş uzakları yakın eylemiş.
Sarp dağın eteğinde şiirler yazmış kaderden gonca bahar.Aynı mahzende tutusmuslar kasıp kavuran yürekleriyle.En koyusuna sarilmislar sevdanın.
@icreedebiyat sayfamızdan ulaşabilirsiniz.