GİTME VAKTİ
Gördüm sevgili.
Koparılmış can yarası kabuklarına şifa bekler, buralarda aldığım nefesi vermeye seni sürer. Deli bir gönül gibi veryansın eder adında.
Gel, diyecek hatırı kalmasa da gönlüne gelir her nefeste. Kaç sine yakar ki tenini, kaç acı içine oturur? Bu mesafeler arttıkça dağılır gülün dikeni. Gören göz ama olur yüreğinde sessiz sessiz sever işte.
GİTME VAKTİ
Ey cancağızım;
Bunlar gönlümün işleri… Söyleyeceğim her söz hatıra kalsın sana.
Ben giderken umutlarıma senin adını vereceğim. Geceye uyku helâl artık. Bende can tamamlandı, figân eden bir bahar kaldı. İçrene gayri gördüğün her yazıda Şems de ben değilim. Aşkın gerçek sahibi, umarım yüreğine neşe, gönlüne her sevgi hece olur. Tutsak kalmış yüreğine bu ah u zar gönül sebep olur. Kefenlere sarılmış kaderin hükmü, gayri ölsem de senden değildir. Bu cana ten küstü. Ayrılık rüzgârı yakından esti. Şimdi gitme vakti lakin her şey içimden geçti.
@icreedebiyat sayfamızdan ulaşabilirsiniz.