Duy Beni

Duy Beni

Duy Beni

Duy beni “sana sesleniyorum ;

Zamandan mahrumdu aşk , sana delice tutsak.

Ruhum hep sana müebbetti yüreğim senden ötesine ırak.

“Duy beni” karanlık beni bulmadan

icimde bir şeyler kırılmadan

Kalan son gemim limandan kalkmadan

” Duy beni yorgun bir sabahım ben

Uyanınca kuşlara şiirler fısıldayan

sor bana sensizlik diye bir yer var mı ?

Duy beni sadece sen duy beni.

@icreedebiyat sayfamızdan ulaşabilirsiniz.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

%d blogcu bunu beğendi: